رافائل سانتسیو (به ایتالیایی: Raffaello Sanzio) (6آوریل 1483 میلادی - 6 آوریل 1520 میلادی) که بیشتر با اسم کوچکش رافائل شناخته می‌شود، نقاش و معمار ایتالیایی دوران اوج رنسانس است. وی به همراه لئوناردو داوینچی و میکل آنژ سه‌گانه استادان بزرگ دوران خود را تشکیل داده‌است.

رافائل هنرمند پرکاری بود که کارگاه بزرگی را مدیریت می‌کرد و علی‌رغم مرگ زودهنگامش در ۳۷ سالگی، امروزه تعداد فراوانی از آثارش برجای مانده‌است. از آن زمره می‌توان به دیوارنگاره‌های اتاق های رافایل در واتیکان اشاره نمود که اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین اثر در طول عمر هنری وی بود علی‌رغم آن‌که در زمان مرگش ناتمام باقی ماند. پس از سال‌های ابتدایی زندگی در رم اکثر آثار رافائل توسط خود وی طراحی و به طور گسترده در کارگاهش خلق می‌شدند که این خود با افت قابل ملاحظه‌ای در کیفیت همراه بود. رافائل در طول حیات، نقاش بسیار تاثیرگذاری بود اگرچه در خارج از رم او را اغلب با آثار مشترکش می‌شناختند. پس از مرگ رافائل، تاثیر رقیب بزرگش میکل آنژ بر هنر اروپا تا قرن‌های هفدهم و هجدهم میلادی فراگیر بود، هنگامی که کیفیت هارمونیک و یک‌دست آثار رافائل بار دیگر به عنوان سبکی برتر مورد توجه قرار گرفت.

پل آبکار در سال 1287 شمسی در یک خانواده نسبتاً مرفه دیده به جهان گشود. او تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان سن لویی تهران گذراند و در سال 1304 برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت. دیپلم متوسطه خود را در سال 1929 میلادی     ( 1308 ) از دبیرستان اورلئان فرانسه گرفت و در همان سال در دانشگاه سن لوک بروکسل در رشته معماری به تحصیل مشغول شد. دوره تحصیل هفت سال طول کشید و در طول آن دوره های شبانه مجسمه سازی، مقاومت مصالح، دکوراسیون و منبت کاری را نیز طی کرد.

تهرانی در سال ۱۹۵۴ در تهران متولد شد. مدت شش سال در ایران زندگی کرد و در سال ۱۹۶۰ به همراه خانواده‌اش به آلمان رفت. پس از گذراندن دوران دبیرستان، در سال ۱۹۷۷ تحصیلات خود را در رشته معماری در دانشگاه صنعتی (براونشوایک) آغاز و تا سال ۱۹۸۴ در این رشته به تحصیل پرداخت. پس از آن مدتی در مدرسه‌ عالی (آخن) تدریس کرد و همزمان روی پروژه‌های معماری کار می‌کرد. او استعداد و خلاقیت فراوانی در این رشته از خود نشان می‌داد. در سال ۱۹۹۱ همراه با دو تن از معماران خبره آلمانی به نام (جینز بوت) و (کایریشتر) دفتر معماری (BRT) را در هامبورگ تاسیس کردند که امروزه با ۱۰۴ کارمند، به عنوان معروفترین و بهترین دفتر معماری در اروپا در حال فعالیت است. این دفتر در زمان تاسیس، فقط ده کارمند داشت. امروزه طرح‌ها و پروژه‌های بدیع و باشکوه تهرانی نه تنها در شهرهای آلمان از جمله مونیخ، کلن، فرانکفورت، هامبورگ، برلین و… بلکه در بسیاری از شهرهای توریستی دنیا از جمله دوبی، مسکو، استانبول، رم و… به چشم می‌‌خورد. کارهای او در سطح بین‌المللی، الگو و نمونه است. مردم آلمان به تهرانی علاقه زیادی دارند و برایش احترام زیادی قایل هستند.